Hartritmediagnostiek vindt bijvoorbeeld plaats bij symptomen als hartkloppingen of duizeligheid. De cardioloog onderzoekt dan of deze symptomen het gevolg zijn van hartritmestoornissen. Dat onderzoek gebeurt met behulp van een holter of een eventrecorder.
Een holter is een kleine draagbare recorder die uw hartritme voortdurend registreert. Voorafgaand aan het plaatsen van de holter moet de huid op de borst schoon en droog zijn (geen bodylotion gebruiken). Daarnaast mogen de holter en plakkers niet in aanraking komen met water of waterdamp. De assisstent plakt een soort stickers (elektroden) op uw borst die met kleine kabels aan het apparaatje bevestigd worden. De holter draagt u 24, 48 of 72 uur aan een band of riem om uw middel. Zo kunnen mogelijke hartritmestoornissen vastgelegd worden. Het uitlezen van het holterkastje wordt gedaan door Hartis. Dit bedrijf stuurt tevens de declaratie naar de zorgverzekeraar. Dit onderzoek maakt aanspraak op uw eigen risico.
Niet altijd wordt een hartritmestoornis gedurende 24, 48 of 72 uur geregistreerd. Dat heeft te maken met het feit dat hartritmestoornissen heel onregelmatig voor kunnen komen en vaak op de meest onverwachte momenten plaatsvinden. In dat geval kan een eventrecorder uitkomst bieden. Een eventrecorder werkt volgens hetzelfde principe als een holter, maar u draagt dit apparaatje gedurende een week. Wanneer u een ritmestoornis voelt, drukt u op een knop op het toestel zodat er op dat moment een ritmeregistratie plaatsvindt.
